Op naar Broken Hill

Na het exact hetzelfde ontbijt als gisteren checken we uit. We hebben beter geslapen dan gisteren, de bijstelling airco heeft geholpen.

Niels vult de banden weer bij, want gisteren stond de compressor al uit. Ook vult hij de ruiterwisservloeistof bij. Vandaag start de DigeriBlue zonder problemen.

We hebben gisteren nog even wat overlegd over de route. We kunnen via een echte weg of via een dirtroad. Niels wilde graag 300 k off road, maar dat is voor deze oudjes te veel en te lang gehobbel. Na rijp beraad wordt het toch de "echte" weg.
We rijden eerst richting HawkerNiels wilde graag 300 k off road, maar dat is voor deze oudjes te veel en te lang gehobbel.  dit eerste stuk hebben we al eerder gereden. Het is een warme dag en het wordt dan ook meer dan 40 gr met een extreem uv.

We moeten vandaag bijna 500 km afleggen.

Er liggen ontzettend veel Roo’s langs de weg uit Flinders en ze blijven gewoon liggen, zo bijzonder om ze van zo dichtbij te zien. Verderop liggen ze her en der onder de struiken. in Hawker tanken we en maken de ramen schoon, we kopen koffie en Niels scoort nog een sticker van dorp Hawker, voor op de auto.

Onderweg zien we hele grote schapen, net zoals vorig jaat op Tassie. We rijden door een grote droge vlakte. Er zijn schaapskuddes waar de pups in de kudde opgroeien, zodat ze de kudde later beter beschermen.

Bijna elk dorp heeft een airstrip. We zien een Bush fire last resort area, een plek waar je naar toe kunt vluchten als er brand uitbreekt met alle voorzieningen om je tegen de brand te beschermen.

We zien grote kuddes schapen met water en voer en zien grote boerderijen langs de weg met een lange oprijlaan. Ze liggen allemaal een stuk van de weg.

Vanaf hier is Sydney nog 1430 km, gelukkig hoeven we maar tot Melbourne.

Her en der zien we hier opmerkelijk veel groene velden, op de een of ander manier hebben ze hier de beschikking over water.

We slaan linksaf bij Petersborough, de teller staat op 467000 km. We zoeken een tentje om even koffie te scoren. We vinden war en bestellen ☕️🍰 en praten met oude man voor de koffie shop, hij verteld dat ze vorige week regen hebben gehad, vandaar die groen velden.

Toch bijzonder, we vragen ons af wat het dan is .....

In het dorp staat een museum treintje, waar je door heen kunt lopen, ha met airco 😜, erg leuk gedaan. Als je in een coupe gaat zitten, waan je je in het verleden. Het landschap draait als een film achter het glas, erg leuk !

We zien dat hier in de buurt een kamelenslachterij is, maar kunnen niet vinden waar, Ben en Niels geven aan ook niet de behoefte te hebben om te gaan kijken.

Elke dorp waar we ☕️ doen, ga ik naar de openbare toiletten, prima schoon, goed dee voor NL. We passeren een Safety zone, voor groente en fruit. Je mag deze gebieden niet in met groenten en fruit. Zo probeert men uitbraken van ziektes te voorkomen. Soms worden auto's gecontroleerd. Er staan afvalbakken waar je het fruit in kunt gooien. Dus alles moet op zijn, we eten nog een komkommer en appel op.

We gaan van South Australia nu New South Wales in. Daar waren we nog niet geweest. Onderweg zien we een kleine zandstorm, bijzonder fenomeen.

In de verte zien we een oud vierkant ijzeren waterreservoir op palen voor de trein.

Oeps..... de temperatuur van de auto loopt op, even rustiger aan, maar wel luchtweerstand houden. Airco uit, jaa die hebben we, Niels heeft airco bij laten vullen voordat wij gingen, lief he. Nu vindt hij het zelf ook wel fijn, 🚙 gebruikt dan wel meer, maar ja dat maakt nu niet uit, wij betalen de diesel. Temp zakt... pfff Niels kent zijn  🚙 zo door en door.... Het lijkt erop dat het normaal is dat de temperatuur wat oploopt met deze buitentemperaturen en een vol draaiende airco. 

Her en der zien we emus, ouders met kleintjes.

We willen gaan lunchen bij het roadhouse in Yunta, Toch niet, zag er niet uit, toch naar het hotel. Er zitten mooie Rosellas in de boom. Het hotel serveert geen lunch door de week, de eigenaresse adviseert het roodhouse. Terug naar het roadhouse. Heeft ook Niels zijn voorkeur. Aan de overkant buiten staat een Camper truck, echt iets voor ons de volgende x zegt Niels. Je kunt bij zo'n roadhouse verrassend goed eten. Van buiten ziet het er niet uit, maar het eten is top. Er zitten een paar truckers te eten. 

Na de lunch gaan we weer, Ben rijdt nu. De temperatuur loopt nog iets op, maar blijft stabiel. Dus dit is gewoon ok.

Het is inmiddels een saaie weg geworsen, real outback. Honderden kilometers saaiheid. Gevaarlijk om in je eentje te rijden, je valt gemakkelijk in slaap. Er staan dan ook heel veel borden langs de weg om te waarschuwen.

Op de weg naar Broken Hill zien we heel veel (dode) roo’s. Het is echt niet normaal. Her en der springen geitjes rond. De diesel is bijna op, maar gelukkig heeft Niels op het dak nog 3 jerrycans met diesel liggen.

We passeren een giga solar farm, verbazingwekkend dat er hier niet meer van zijn met zoveel zon. Qua groene energie en milieu loopt Australie ver op ons achter,

We zijn om 1600 in Broken hill 👍 Eerst even tanken en een milkshake bij de Macca’s, Niels heeft liever een ijsje. We rijden naar ons mijnwerkershuisje.

Broken Hill is naast de serie over de flying doctors ook bekend om haar zilvermijnen, het is een leuk gezellig huisje. We besluiten dat we thuis eten, Barbie 😜

Ik loop even naar de Foodland om de hoek. Vers fruit en groente. Niels vult het bier aan en loopt naar de bottleshop aan de overkant. We maken een plan voor morgen.  We gaan dan en dan door national park Kinchega, langs allerlei meren, richting Mildura. Plm 300 km te gaan morgen.

We bellen s avonds nog even met Rik. Ik doe ook nog maar even een wasje. De mannen lachen me uit. Maar toch wel handig een wasmachine. De was is hier bi een een uur droog....