Een dagje Flinders

Een waarschuwing vooraf, dit verslag is nu eens van Ben omdat Ellen hier volslagen uitgeput in een stoel zit, vechtend met de warmte........ En we willen niet teveel achter gaan lopen.

Het was een onrustige nacht in Flinders. De airco van onze kamer blaast over het bed en die hebben we dus maar uitgezet. Het gevolg was dat het wel erg warm werd en we dus de airco maar weer aangezet hebben, waarop Ellen uit bed sprong en aan de eirco ging rommelen om de lucht niet op haar te krijgen. Enfin, het werd een rommelige nacht met het nodige gegrom en gebrom.....

We ontbijten buiten bij de ontbijtzaal. Het ontbijt is niks bijzonders en er zijn maar een paar gasten. Enige voordeel is dat er goede koffie is. Er is een indigenous (Aboriginal) meisje dat ons helpt, ze is heel vriendelijk maar 3 kopjes koffie onthouden is toch al wel een opgaaf. Enfin, ze bedoelt het goed, in tegenstelling tot sommige van haar collega's.

Niels heeft gisteren nog een pdf gedownload waarop alle soorten kangaroes staan, we zoeken vandaag namelijk de yellow footed rock wallaby. Die zou hier moeten zitten.

Vandaag gaan we im Flinders National Park rondrijden. Gisteren hebben we besloten welke route. Op internet werd gesproken over fantastische tracks met mooie crossing over de rivier.

We gaan eerst naar Brachina Gorge, een rit van ongeveer 1 1/2 uur over dirtroads. 

We hoeven niet veel in te laden, alleen de proviand voor vandaag, want vannacht slapen we hier weer. Als Niels de auto wil starten gebeurt er niks, nada, noppes. Hij doet het niet........ Ellen en ik worden wel wat onrustig, maar Niels laat zich niet gekmaken. Hij checkt alles en ontdekt uiteindelijk een vals contact van de gloeibougies. Hij pruts er een ijspapiertje tussen en hij doet het weer. Allemaal nieuwigheid zullen we maar zeggen.

Nu zie je de ervaring van Australie rondrijden met een oudere auto. Hij kent dat ding onderhand inside out.

Vervolgens kijken we even op de diesel app om te kijken waar we vandaag het best kunnen tanken. Dat scheelt namelijk nogal wat tussen de ene plaats en de andere. Uiteindelijk tanken we op het resort. Gelijk even de bandendruk verlagen naar 30 PSI, dat rijd wat fijner op die dirtroads.

We rijden naar Brachina Gorge, een mooie dirtroad door de natuur. We zien weer heel veel kangaroes en emus, Uiteindelijk telt Ellen er 185.
Het is een hele mooie omgeving. We stoppen op een mooie lookout, wat een fantastische view over de streek. Niels heeft dit ook niet eerder gezien. Er staan hele aparte bomen met heel veel bladeren in de vorm van naalden. Daarmee vangen ze s'nachts vocht op. Overal zie je paadjes van de dieren.

Langzaam aan komen we bij de Gorge waar een rivier zou moeten lopen, helaas staat hij helemaal droog....... Dat is ff balen. Er staan her en der alleen nog wat plantjes in de bedding. Je kunt wel goed zien dat deze track in de winter wel heel mooi moet zijn. Je moet dan behoorlijke stukken door de rivier rijden.

We rijden nog door tot een campground waar we een Roo in het toiletgebouw zien zitten. Hier staat aangegeven dat vanaf 19 feb het park voor een maand gesloten is, waarschijnlijk vanwege brandgevaar.

We keren om en rijden dezelfde weg een stuk terug. Dan gaan we richting een ruïne van een boerderij. Er staat nog een oud huis, gemaakt van palen met klei. Dit huis is dus nu van de Roo's. Er zit er nu maar 1, maar aan de keutels te zien hebben ze daar regelmatig vergaderingen. De roo besluit uiteindelijk, met enige tegenzin, te vertrekken. Je hoort hem bijna mopperen.

De klep van de Landcruiser gaat weer open en we gaan lunchen. Niels en ik eten lamsvlees van gisteren op toast en Ellen krijgt een tosti. Wat een geweldige plek, er is helemaal niemand en je kunt je er iets bij voorstellen hoe zwaar het leven daar moet zijn geweest toen deze geitenhouder hier zat.

Uiteindelijk is het geitenhouder hier uit de hand gelopen en zijn geiten de natuur ingetrokken, waar ze dus alles kaalvraten. Men heeft uiteindelijk deze geiten allemaal afgeschoten. Ze horen hier namelijk niet.

Niels verteld honderduit onderweg over zijn offroad ervaringen met de jongens.

We pakken de spullen weer in en gaan verder, nu naar Blinman. Dat schijnt een leuk dorp te zijn en voor koffie zijn we altijd te porren. Onderweg gaan we bergen zien met daarop een rand die men de Chinese muur noemt.

Ben rijdt nu een stuk. Onderweg rent er een emu voor onze auto uit. Niels zet hem op video. Grappige beesten.

Naar Blinman is een verharde weg en onderweg zien we borden met Poison Area. Hier leggen de Rangers vergiftigd voer om honden te doden. Deze horen hier namelijk niet thuis en je mag ze ook niet meenemen in dit park.

In Blinman treffen we een groepje mensen, waaronder Nederlanders, die in Hawkly Ranch Resort zitten, ze maken een rondrit met een 4WD. We vragen de gids of we een andere route kunnen nemen, hij zegt dat dit wel een dag duurt. Niels gelooft dat niet en vraagt het nog eens na bij de barman. Deze zegt dat we die route zonder probleem kunnen nemen.

Ben rijdt deze route. Het is allemaal dirtroad, maar op stukken kun je gemakkelijk 80 tot 90 km/uur rijden. Onderweg zien we opeens een pad de berg op, nou dat lijkt Ellen wel een leuk idee. Niels pakt het stuur en gaat de berg op, bovenaan wordt het toch ff spannend, want hij kan er niet in 2 laag opkomen. Uiteindelijk komen we boven en kunnen we aan de andere kant weer naar beneden. We spreken af dat we dit niet nog een keer doen......

Het is een goed idee om deze route te nemen, uiteindelijk zijn we rond 17 uur terug op het resort, net voor sluitingstijd van de shop. We kopen een ijsje en vervolgens zijn de mannen wel toe aan het happy hour. Het is gewoon behoorlijk warm. Koel bier en een plons in het koude zwembad zijn dan wel ok.  Ellen neemt een Ginger beer, zonder alcohol, maar welk lekker.

In het zwembad treffen we nog een paar aussies. Die zijn gestrand met pech. Ze stonden in de Gorge waar wij ook waren geweest. Een passerende auto reed gewoon langs en liet hen staan. Dat is echt niet normaal in de outback !!!! Uiteindelijk kwam er gelukkig toch nog een Ranger en hebben ze een nieuwe accu kunnen kopen.

We eten deze avond bij onze kamer, we koken zelf. We bakken Kangaroo vlees en halen patat in het restaurant. Daarna een bakje koffie uit de pruttelpot van Niels.

Nog even een wandeling rond de campground van het resort, weer zien we massa's kangaroos. Daarna gaan we dobbelen.

De airco hebben we vanavond wat anders ingesteld, dus misschien slapen we allemaal wat beter.