Bye bye Fraser, Cairns here we come

26 januari 2018 - Mackay, Australië

Vandaag is onze laatste dag op Fraser. We hebben om 7.45 de ferry, terug naar River Heads, het is niet druk, slechts 2 auto’s en wat voetgangers. De ferry die aankomt is wel helemaal vol en de volgende die we passeren ook. Goeie planning dus. Vandaag is het Australia day en dus een lang weekend. Het eiland zal vol zijn met Aussies die vieren dat ze aboriginals van hun land verstoten hebben. Dat doen ze dan met veel bier en Barby's (BBQ).

We ontbijten op de ferry.

Even de auto aftanken en het afval weggooien. Dab leveren we de auto in. De Verhuurder is verrast dat wij zoveel km hebben gereden in 1 dag en op het strand bij Moon point zijn geweest, normaal is de weg afgesloten...... Yeah right, niet voor ons :)

We hoeven de halve tank diesel van de blauwe 🚙 niet te betalen, er was toch plm 50 l uit toen hij ons in de steek liet. Het bleek inderdaad de accu te zijn geweest, “totally dead”. We hebben in de blauwe auto ook nog 275 km gedaan van maandag tot woensdag. Een kleine 500 km offroad, niet slecht......

Nog even een sticker voor Niels geregeld “I ❤️ Fraser”. Die had hij toen vergeten te kopen. 

We moeten vandaag een heel eind rijden, circa 850 km naar Mackay. Eigenlijk moeten we naar Cairns, maar we hebben die rit maar over een aantal dagen uitgesmeerd.
Een take-away coffee, en we zijn er klaar voor.

We hebben in Mackay daarom een motel geboekt, dat is een stuk praktischer. We volgen Bruce Highway. We komen door een dorp met de naam Isis, wij zouden een andere naam kiezen 😜. Het is vooral een suikerriet gebied. We nemen een kleinere weg via Bundaberg omdat we bij de beroemde stokerij rum moeten kopen voor Niels en Rik.

We lunchen bij Subway, een gezond broodje, kan echt als je maar het juiste kiest.

Onderweg veel mangobomen en pompoenen. Bamboe gebruiken ze als windvangers. Een landbouw gebied, in the middle of nowwhere....

Bijzonder, Niels en wij zijn allebei on the move, Niels is een lang weekend met zijn maten op pad. Bij hem is het 1 uur later. Best apart in hetzelfde land

We volgen table land road, parallel aan de kust. We laten Agnes Water & Town of 1770 links liggen. Ben wordt moe en begint te knikkebollen. Hij besluit te stoppen. Even een kwartier de oogjes dicht, “Better safe than sorry”

We moete nog 500 km, we draaien de Bruce Highway weer op, helemaal weer fit. Cains is slechts 1200 km, maar daar hoeven we pas zondag te zijn 😜

Dus alleen vandaag een grote afstand overbruggen, deze omgeving is nl niet super interessant. Ruim 25 km super saaie weg, ze waarschuwen voor ongelukken, gelukkig heeft Ben net een power-nap gedaan 😘

We zijn halverwege, het is 14.30. Af en toe zijn er wegwerkzaamheden met handbediende stoplichten. Dan zit er iemand onder zeiltje, moet je ook niet in slaap vallen 😃

Even een stop bij Macca in Rockhampton om 16.00 uur. De McDrive is hier slechts 24/7 open 😜, milkshake gaat er wel in met dit warme weer.

Nog ruim 300 km te gaan, het wordt een stuk heuvelachtiger. Op de borden staat bij Road Conditions “Open” naar McKay, pfff..... We wisten niet dat de weg ook kon zijn afgesloten 😇

De grote vrachtwagens denderen ons tegemoet. Er zijn veel afgravingen. Op deze weg zie je veel borden om chauffeurs te waarschuwen. Je kunt zelfs op plekken gratis koffie krijgen om maar wakker te blijven “drivers revive , free coffee, when open”
Best een goed idee.

Gigantische vlaktes kaal grasland met cattle. Het is 1700, we moeten nog ruim 200 km, er is echt niemand op de weg, allemaal aan de Barby & stubbies 🍺. Onderweg zagen we een dingo.

We mogen nu zelfs 110 op de autoweg ipv continue 100 km/ uur. Ben rijdt veel op de cruisecontrol, net 7-10 km boven de limiet. Langs de weg ligt een dode skippy 😂 Even later zien we er gelukkig ook een paar die nog wel leven.

100 km voor McKay rijden we even weer vlak langs de zee, altijd leuk. Er volgt al ruim 200 km een meisje ons. Die is blij dat ze kan aanhaken. Ik zoek het landschap af naar nog meer skippies.

Je hebt hier quarantaine gebieden qua ziektes, er staat aangegeven dat je geen suikerriet mee mag nemen, gelukkig hebben we dat vandaag ok niet bij ons

Vandaag geprobeerd foto te maken van de typische koeiem, helaas.... of aan de verkeerde kant van de weg, te ver weg of de zon. Toen het donker werd stonden ze keurig te wachten gefotografeerd te worden. Morgen gaat het zeker lukken.

We stoppen bij een bottle shop voor koud bier en rode wijn. Die hebben vaak een drive thru......

We gaan Inchecken bij ons motel aan highway Bruce, pakken direct de ontbijtspullen. We gaan eten bij de bistro van de bowlingbaan, deze baan is buiten. Kan nog net voor sluitingstijd. Het is hier een dolle boel ivm Australia-day, maar gelukkig zitten we in een andere ruimte , wel bij tl licht. Dit was een mijnwerkersstad, laatste mijn onlangs gesloten, dus de economie is erg slecht,

De kamer is niks bijzonders. We hebben wel een buiten, een echt motel terras tussen houten schuttingen. Niet geweldig, maar ja....
Als de bedden en de airco maar ok zijn. Morgen weer verder

Foto’s