Dagje rond Korumburra en party bij Niels

NIels gaat om 8 uur werken.

Het was gisterenavond laat, dus we slapen een beetje uit. 

Het is een beetje een bende in huis, vooral in de keuken, dus ik was het eea af en ruim op. Doe onze was en die van Niels samen.

Rond 11 uur vertrekken we naar Coal Creek, een mijndorpje in Korumburra. Zeer de moeite waard. Een soort openluchtmuseum. Alles in oude staat gebouwd en veel historie tijdens de tijd dat de mijnen nog geopend waren. Niets had gelijk dat het de moeite waard was.

Er is ook een treintje. Omdat de remmen net gerepareerd zijn, vraagt de machinist of we een ritje willen maken, uitproberen. We zijn de enige op deze rit.
Willen we met airco (lees open wagon) of binnen zitten? Een mooi ritje, onderweg verzet hij de wissels zelf.

Het hele dorp draait op donaties, er wordt geen entree gevraagd.

We gaan bij @Lucious lunchen, waar de dochter van Frank werkt, ze is er echter niet.

Daarna naar de slager, vlees halen voor vanavond, want het is donderdagavond. We halen wat lamsvlees, rund en varken.

 
Niels heeft nl geïntroduceerd om donderdagavond samen te eten met alle studenten en daarna te pokeren. Iedereen neemt wat mee en Chris zorgt ervoor dat het vlees goed bereidt wordt. Vanavond geen pokeren, maar wel bbq en drank.

We brengen het vlees naar huis, we kunnen er niet mee rondrijden.

Daarna maken we nog een laatste rondje, op advies van Frank.
Inverloch - Wonthaggi - Bena. Mooie route ! Landelijk, heuvelachtig en veel rundveehouderij. We komen uit bij de zee, nog even de voetjes in het water. We komen langs het resort waar de vrouw van Frank werkt. Er staan allemaal oude Bugatti's op de parkeerplaats. We hadden er ook al een aantal in Korumburra gezien. Ben geniet, dat wordt dus nog ff doorsparen :)

We rijden via Bena terug, mooie hoge weg. We kunnen ver kijken, dit is en blijft een gewldige omgeving. Hoe mooi zou het hier zijn als alles groen zou zijn, fantastisch.

We zijn rond 18.00 thuis. Frank komt nog even gedag zeggen en Niels is met zijn Big Blue bezig.

Even praten, Frank vertelt dat Andrena al volop bezig is te kijken wat ze in NL gaan doen, leuk.

We zien Frank genieten, de jonge lui zo'n bbq aan het voorbereiden. Ze kennen hem allemaal, want iedereen moet 's ochtends via Frank . Bijzonder man met veel levenservaring en behulpzaam. Hij praat wel een beetje veel, maar ja..... , dat krijg je met zo'n functie. Na zijn 2e kop koffie, want de eerste was met melk die over de datum was, gaat hij naar huis.

Naast Chris (collega), Meg (was student is nu collega IT) Pranesh (IT collega , was ook student) komt Videa ( collega callibreren). Alleen Kim mist nog. Ze proberen of ze nog komt, maar die slaapt blijkbaar al. Pranesh, Meg en Videa rijden vrijdagmiddag allemaal terug naar Melbourne, waar ze eigenlijk wonen. Chris woont in het dorp.

Chris zorgt voor het vlees op de bbq. Complimenten, het smaakt super. Uitjes en bier op de beef tijdens het bbq-en geeft een goede smaak. We eten met zijn allen buiten, het weer is verrukkelijk. Lekker warm en bijna geen wind.

  ​​​

Het bestek is nog even een dingetje, want beef met een plastic mesje snijden valt tegen. Videa, heeft zin in ijs, ze voelt zich al thuis. Wij zeggen, wij ook, maar zullen we eerst afruimen, oeps.....

Ze ruimen samen alles af, hup, hup.... Alles is zo aan kant. Het afwassen bewaren ze tot het eind, maar zetten het in het water.
Dan volgt het ijs. Soort magnums in hele bijzondere smaken.

Nu is het tijd voor echt drinken, pokeren doen ze vanavond niet. De gesprekken gaan over het leven, de dingen die anders zouden kunnen binnen het bedrijf. Het valt op dat Niels iedereen kent en alle verhalen ook kent. Vooral Videa geeft aan, ik ben alleen op mijn afdeling en hoor helemaal nix. Op een gegeven moment zegt dat ze heeft gehoord, dat Niels de zoon is van een hele belangrijke supplier. Wie Ben dan wel niet is. Het gaat zo mooi, eerst tast ze af, ze wordt steeds gretiger om met een concreet antwoord naar huis te gaan. Ben vertelt zijn historie en dat hij op het moment dat Niels voor een traineeship ging zoeken niets meer in de business deed.

Alleen zijn netwerk gebruikt, maar ja hij kent inmiddels iedereen in de zuivelwereld.

Blijkbaar vindt iedereen het heel bijzonder dat je helemaal vanuit NL hier naar toe komt voor een traineeship.

Een tijdje geleden zouden alle studenten gezamelijk worden geïnterviewd voor het bedrijfskrantje, maar de CEO had aangeven, Niels wordt alleen geïnterviewd en krijgt alleen een artikel. Dan mag je best trots zijn als ouders, toch 

Op een gegeven moment begint Meg verder af te wassen. Afdrogen doen ze hier niet, dus ik denk ook niet dat Niels dat nog ooit in de toekomst gaat doen .

Het wordt een latertje.

Wat bijzonder om hierbij te mogen zijn en de mensen te leren kennen waarmee Niels hiermee optrekt. Leuke jonge mensen. Een geslaagde laatste avond.