De laatste dag in Australie

10 maart 2017 - Dubai, Verenigde Arabische Emiraten

Ik ben nu een maand onderweg, mooi om vandaag weer aan de terugreis te beginnen.

Niels gaat gewoon werken. Ik sta op om Meg en Prenesh gedag te zeggen. Ze hebben 's ochtends allemaal hun eigen schema. Niels begint om 8.00, Meg om 9.00 en Prenesh om 09.30. Zo hoeven ze 's ochtends geen rekening met elkaar te houden.

Ik zit nog een tijd met Meg te kletsen. Haar ouders samen met haar grootvader, komen in mei over, ze kijkt er erg naar uit.

Burra Foods had haar gevraagd, toen ze een dienstverband kreeg of ze in dit huis wilde blijven wonen of dat ze iets anders wilde huren. Nee, hier lekker blijven, veel te gezellig . Het is een leuke en kiene meid. Ze heeft het plan om in de toekomst voor vakantie naar Europa te komen, ik heb haar bij ons thuis uitgenodigd, een slaapplek is zo geregeld.

Ik pak onze spullen in, verschoon nog even het bed en zet de wasmachine aan.

Rond 12 uur gaan we naar het dorp en gaan samen met Niels lunchen bij @Lucious. Niels komt zelf rechtstreeks vanaf zijn werk. We geven de Australische sim card aan Niels, kan hij het tegoed opmaken, want dit is slechts 1 mnd geldig. Ik heb nu dus geen internet meer. Gezellig nog even samen, nog even wat fotos klikken.

IMG_3343 IMG_3344 IMG_3346

We rijden achter hem aan, want hij wil nog iets meegeven.

Bij de fabriek zien we Chris nog. Ook Kim is er en stelt zich voor. Ze zegt goed voor Niels te zorgen . We nemen innig afscheid. Ik heb het er even lastig mee en moet een traantje wegpinken. Tot over 5 maanden .

We rijden naar Melbourne. We hebben alle tijd. Ben heeft een afspraak en ik ga (weer)  opzoek naar een Melbourne Bike. Ik vraag her en der. Een paar straten verderop, een zijstraat van St Kilda Road. Staan er genoeg. Ik zit vlakbij, waar ik begin deze week ook was, maar nu aan de andere kant van deze lange straat. Het is druk in de stad, maandag hebben ze allemaal vrij ivm Labour Day.

Via nogal wat omwegen kom ik uit bij St Kilda beach. Gelukkig had ik Ben zijn telefoon,  met internet, zodat ik de weg toch enigszins goed kon vinden. Ik drink op de pier een kop koffie met uitzicht op de haven en Melbourne, top ! Terug naar Ben. Ik had voorgesteld dat hij naar mij kwam, maar ik had de autosleutels, helaas .

IMG_3359 IMG_3362 IMG_3372 IMG_3363 IMG_3368

We gaan richting de luchthaven , een grote traffic jam, maar ach we hebben alle tijd. Onderweg halen we nog een shake, tanken en op naar de car rental. Ze brengen ons met het busje naar de luchthaven. De incheck balie van de Emirates is nog niet open. We wachten even. Ik check in de tussentijd even of de winkel, waar ik mijn kapotte broek wil ruilen voor of na de douan zit. Idd, voor de doaune, geef ze de print van de creditcard afschrift die Niels op A3 formaat voor me heeft geprint .

Hij kijkt erg moeilijk. Ik zeg ga maar bellen en ik ga in de tussentijd mijn bagage inchecken. Bagage samen met Ben ingecheckt, prima verdeling van het gewicht van de spullen, inclusief alle spullen die we voor Niels mee terug nemen,

Ben gaat buiten roken en bellen, ik ga terug naar de winkel. Het blijft lastig, maar ze zijn coulant, maar 1 probleem, hij heeft niet mijn maat . Ik vraag of de andere winkel waar ik hen gekocht op bij Domestic hem niet even wil brengen, dit kan niet, is maar met 1 persoon in de winkel. Ok..... wat nu.

Hij heeft gecheckd, daar hebben ze mijn maat wel. Ik vraag hem een plattegrond te maken hoe ik bij Domestic kom. Toch handig zo'n A3 vel papier.

Ik moet naar de roltrap, verdieping naar beneden, door de bagage controle en dan is de winkel daar. Eerst maar even tegen Ben vertellen dat ik op expeditie ga op Melbourne Airport en mijn rugzak afgeven. Ok, daar ga ik ....., verkeerde gate. Terug, andere gate, opnieuw door bagage controle. Ze verwachten me al, broek ruilen en terug. Missie geslaagd . Ik zeg maar zo de aanhouder wint.

Even nog een koffie, iets kleins eten en op naar de Emirates lounge. Jeh wat hebben ze hier lekkere dingen. Ik zit heerlijk te smullen, van taartje, tot vers fruit en crackers met humus.

IMG_3375

Naast ons zit een oudere man te bellen, met zijn telefoon op de speaker, de hele lounge kan meeluisteren, hoogst irritant.....

Na ruim een kwartier zegt Ben er iets van, hij is niet blij. Behoorlijk associaal gedrag.

We verlaten zo Australië, een geweldige reis. Heel veel en vooral verschillende dingen gedaan en gezien. Leuke mensen ontmoet, maar vooral de geweldige mensen rondom Niels. Een land met onbegrense mogelijkheden, giga afstanden en heel veel wildlife. Als ik nog een x de mogelijkheid krijg om hier te komen, zou ik het noorden graag willen zien. 

Als iemand vraagt, staat Australië boven aan je lijstje, is mijn antwoord: we hebben een geweldige reis gehad, maar staat niet op nummer 1.

Er wordt omgeroepen als we aan boord kunnen. Onze vlucht vertrekt om 22.30. We settlen ons. Ik trek lekker mijn joggingbroek en vest aan, heerlijk relaxed. We zitten weer naast elkaar.

Ik begin weer met champagne, want ja we zitten weer first class, wat een luxe.

Ze komen vragen wat we wilen eten, ik wordt geholpen door Elena. Ik kies weer voor caviaar vooraf, daarna wat brood met humus en fruit na heerlijk. Een lekker kop koffie. Ik heb inmiddels mijn horloge op Dubai tijd gezet (+ 7 uur), want dan pas je je wat makkelijker aan. Ik vraag of ze nog een warme thee met zelf meegenomen lemon willen maken, oh ja en de perser heb ik maar meegenomen. Ik kies nog even mijn ontbijt voor morgen en wil me graag 11/2 uur voor landing douchen en daarna ontbijten. Geen probleem, ze zullen me wekken. Pyamaatje aan, tussendoor heeft Elena mijn stoel tot bed omgetoverd en ik ga rond 18.30 ga slapen.

IMG_0499

Ben gaat zich eerst douchen en gaat pas rond 21.00 uur slapen. Toch wel gaaf, douchen op 10 km hoogte.

Ik slaap tot 02.30, ik heb een droge mond. Drink wat, even naar het toilet en nog even dutten. Rond 3.30 verzamel ik mijn spullen en kan ik douchen, heerlijk !

Daarna ontbijten met veel vers fruit, lekker machiato naar, ik kan er weer tegen.

Op zaterdag landen we rond 05.30 uur in Dubai. Hier blijven we een paar daagjes.

Foto’s

1 Reactie

  1. Frida Lugtenberg:
    15 maart 2017
    Ook dit is weer een heel goed verslag
    En duidelijk .Afstanden is wel een ding waar je aan moet wennen. Maar je went er denk ik aan,Afscheid is altijd moeilijk om je zoon een poos niet te zien.Maar je bent nu op de hoogte hoe hij het doet.gr.moeders.
    .