Hobart naar Strahan

Eerst lekker ontbijten buiten in het tuintje van het huisje. Lekker in het zonnetje tussen de bloemen. Wel een rommeltje, maar ach....

We pakken onze spullen in en op naar Strahan. Dit ligt 300 km verderop aan de West kust, zo'n 4,5 uur rijden. We besluiten de "highway" te nemen. Hier moet je je niet teveel bij voorstellen. Het is gewoon een 2-baans weg.

Het landschap is wijds. Er is veel fruitteelt. Ook grote melkbedrijven. Er staan bij 1 bedrijf wel 10 verrijdbare beregeningsinstallaties. Deze boer heeft nog wel groen gras. De rest van de velden zijn erg droog. Naast het melkvee lopen hier veel Herefords, zoals onze Kareltje en Black Angus, beiden vleesvee.

Het landschap is eerst glooiend, later wordt het grilliger. Hoge bergen komen we tegen, French Cap is ruim 1.400 m hoog, we zien boven op de top sneeuw liggen. We drinken koffie in Hamilton. Op de kaart denk je dat de plaatsen iets voorstellen. Het zijn gewoon gehuchtjes en als je geluk hebt kun je er koffie drinken. Het is een leuke tent, de koffie (Long black strong) is heerlijk, alleen het personeel wel chagerijnig.

We weten inmiddels wat we moeten bestellen om een lekkere bak te krijgen.

Op een gegeven moment zien we grote buizen door het landschap, hierdoor gaat water vanuit een stuwmeer naar een hydro plant. De helft van de electriciteit in Tasmanië wordt geleverd door waterkracht. We rijden door en langs Tasmanian WIlderness Heritage Area, dit is 600.000 ha groot en het grootste natuur gebied ter wereld.

We komen veel riviertjes en creeks tegen. We rijden langs moerassen. Langs de weg zien we een Tasmanie Bettong (soort egeltje) zitten en we stoppen voor een foto, hij loopt de sloot in en verstopt zijn snoetje.

Wat een giga landschap en zo afwisselend. Er wordt ook volop bos gekapt. Er denderen vrachtwagens vol en leeg over de weg, de lege vrachtwagen hebben de oplegger op de truck gezet, dit gaat een stuk sneller. De houthakkers zijn verplicht alles op te ruimen en op nieuw te beplanten. Bepaalde bosvakken laten ze voor de dieren staan. Jagers komen hier niet veel voor er wordt alleen op vossen gejaagd. Ruim 15 jaar geleden heeft iemand op Port Arthur (Massacre) ruim 35 mensen gedood, hierna is het wapenbezit streng aan restricties gelegd en zijn er heel veel wapens in beslag genomen.

Het weer is heerlijk, bijna 25 gr. We lunchen bij een hotel. Een grote schuur met mooie houten spanten en een groot vuur. Even een knuffelmomentje met Niels....

Onderweg stoppen we bij een waterval, een mooie wandeling en de waterval is zeer de moeite waard. Niels klimt over het hek om dichterbij te komen. 

We komen door een mijngebied (bovengrondse mijnen), hier wordt zilver en koper gewonnen. Het is een schraal, kaal en zeker niet mooi gebied. We gaan een weg naar beneden, vrij smal, heel veel haarspelbochten en een afgrond aan de linkerzijde van de weg. Op een gegeven moment gaan we met gierende banden naar beneden. Een reden voor mij om aan te geven dat het ook wel iets langzamer mag.

Rond 17.00 komen we aan in Strahan, het weer slaat helaas om en het regent. Een lange dag, veel gereden, heel veel gezien van het landschap, erg afwisselende natuur en zeer de moeite waard. 

Tijd voor koffie en even wat bier voor Niels halen.

Ook gaan we even naar de balie van de cruise. Morgen gaan we nl met een boot het natuurgebied in. We rijden naar onze slaapplek. We logeren vannacht op een park. In een huisje aan het einde van het park. Prima in orde.

We eten vanavond eens fatsoenlijk, leuke tent aan het water. Smullen..... Niels eet zelfs een stukje wallabee. Daarna samen met Ben een lamsschouder.

Morgen vroeg op voor de cruise.