Op naar Queensland

Rond 8 uur staan we op, Niels is ook al wakker. Laatste spullen inpakken en ontbijten. Niels gaat naar zijn werk en ik neem afscheid en zwaai hem uit, over ruim 2 weken zien we elkaar weer.
Koffers inpakken, alles in de koffers, het past weer net wel/net niet. Dat is wel een dingetje met mij......
Op naar Melbourne, Ben pakt onderweg bij de Macca (Mac) een take away koffie. Het is rommelig op de weg, maar het rijdt wel door, ondanks de lage snelheden die ze hier in het algemeen rijden. Tanken en auto inleveren. We moeten bij TigerAir zelf onze koffes inchecken en labels printen en om onze koffers doen. 1 koffer is te zwaar de andere te licht, maar dit kun je combineren, dus geen probleem, pffffff
Door de bagage controle, Ben zijn tas wordt eruit gehaald ivm kabels, nog een x controleren, het duurt een eeuwigheid. Aussie speed...
Even wat lunchen en ik ga snel bij Ribcurle kijken naar een legging, helaas.
Bij de rij staat een koffer onbemand, we melden dit even. Stewardess enigszins in de stres. Komt een dame aangelopen, oh vergeten, heel bijzonder ... De tassen worden gewogen, prima 👌
De vlucht heeft enige vertraging, ruim een kwartier. Rond 15.30 landen we.
Terwijl ik op de koffers wacht, regelt Ben de huurauto. We zijn ge-upgrade, de dame van Avis zegt:”nice car you have”. We krijgen Hyundai Santa Fe. Ben vindt het eerst maar niks, maar uiteindelijk is het wel ok.
We rijden van Gold Coast Airport (iets ten zuiden van Brisbane) richting O’Reilly Rainforest Retrait, waar we de komende 2 dagen logeren. Ik had gelezen dat dit een mooi regenwoud is en zeer de moeite waard. Begin 1900 is men hier een cattle farm begonnen. We rijden eerst iets naar het noorden en besluiten eerst wat boodschappen te halen. En hoe toevallig, komen we bij dezelfde supermarkt in Palm Beach uit waar ik vorig jaar ook ben geweest, bijzonder.
We worden aangesproken door de politie, de neus van de auto moet in de rijrichting staan bij het parkeren, lekker belangrijk.

We rijden de auto weg, helaas langzaamrijdend verkeer. Wat een gesukkel.
Na ruim 20 km gaan we de autoweg af en gaan verder binnendoor. Erg mooie weg met veel groen. We rijden richting Lamington National park, het regewoud !
We klimmen langzamerhand steeds hoger. Het is hier erg groen, veel grote weilanden. Wat een vergezichten. Zo’n totaal andere wereld en dat slechts 2 uur vanaf city Brisbane.
Via haarspeldbochten en smalle wegen, waar maar 1 auto tegelijk kan rijden , gaan we ruim 30 km langzaam omhoog. We moeten op elkaar wachten en af en toe staat een stoplicht. De weg is her en der afgebrokkeld en ze zijn druk met renoveren hiervan. Op eens komen we onderweg een kudde koeien tegen, geweldig. S’ nachts slapen ze op de weg. Opeens rent er een wallabi over de weg. Nu rijden we het Lamington National Park binnen. De bomen staan heel dicht tegen elkaar en zijn erg groei, een hele andere vegetatie dan zojuist, goh wat bijzonder mooi. Af en toe komen we een auto tegemoet. Alleen de rit er naar toe is al zeer de moeite waard. 
Op een gegeven moment passeren we de O’Reilly winery, we komen dus in de buurt, nog 10 km. Het is een lange intensieve rit voor Ben, want je hebt geen idee of er een auto aankomt en of je wel met zijn 2’en kunt passeren. We worden allebei moe.
We rijden het O’Reilly Rainforest Retrait op. We moeten een stuk verder rijden, er is ook een campground. We melden ons bij de receptie en krijgen de sleutel van onze villa. Altijd spannend waar je terecht komt, want is toch alweer een paar weken geleden dat we dit geboekt hebben. We hebben een eigen huisje, waah wat een uitzicht, mooie grote terrasdeuren. We kijken uit over de valei. Ben is echt toe aan een biertje.

Als we zitten komt er een fel rode Rosella aanvliegen. Het gaat op de rand van ons terras zitten. We voeren het brood, wat overigens niet de bedoeling is. Op den duur gaat hij bij Ben op de arm zitten, wat mooi. Ook komt er nog een zwart met fel gele vogel aanvliegen, maar deze is wat schuwer.
Wat heerlijk, we bellen even met Niels even vertellen waar we zitten en dat hij dit ook een gave weg zou vinden om te rijden. Ik ga even een napje doen voor het eten.
We kleden ons om en gaan naar het restaurant, lekker eten, maar nix bijzonders. Er werkt een meisje uit Japan, goh wat een leuke meid. Tijdens het eten komt er voor ons raam een buidelrat (Opossum), hij zit heerlijk aan het fruit te eten dat daar is neergelegd, vlak voor ons raam. Op een gegeven moment klimt hij via een boom weer uit het zicht de vrijheid in.
Na het eten heerlijk buiten op ons terras, met op de achtergrond alleen het geluid van de krekels en wat geroezemoes in de struiken.